Zwarte Woud
7 september 2017
Donderdag 7 september 2017
Jahoor weer om 7.30 uur opstaan, ontbijt en verzamelen om 9.15 uur voor de bus van 9.30 uur richting Wolfach. Alles verliep prima. Bewolkt maar de weersvoorspelling waren goed. In Wolfach liepen we langs het themapark van de Bergbau in Kinzigtal. Bloeitijd 1800, zilver gewonnen uit zilvererts. Ook koper en mineralen. Een treintje, een emmer een stut en een kiepkar etc. Gewoon in een openbaar parkje. Dan gaan we de berg op. Weer aardig steil en genieten van het panorama. Maar als je omhoog gaat moet je ook naar beneden. Een steil pad met stenen treden. Met hulp komen we allemaal weer heel beneden. Verder wandelend zien we een vreemde eend langs de oever scharrelen. Lopen langs een metaalbewerkings bedrijf waar prachtige hekken en andere smeedijzeren voorwerpen staan. Ook zien we een stenen arend. Mooi exemplaar. Ook staat er een man in de Kinzig te vissen. Dan is er koffie/thee met een paar spatten regen. Hier splitst de groep. Gerrit / Tini, Corrie v. R. en Anneke Strijland gaan naar de bushalte en de rest gaan voor een 2de klim omhoog. Lopen langs de ruïne van Burggraben en genieten op een bankje van een broodje en het prachtige uitzicht in het zonnetje. Passeren nog een mooie plaat met ambachten en klederdracht. Bij Onder de Linde ga ik aan de chocomelk met suikerloze slagroom. Binnen staat een minimotor van staaldraad en 3 exemplaren van glas. We besluiten niet met de bus te gaan maar toch de laatste 5 km te gaan lopen. Tenslotte is het prachtig weer en het laatste stuk is vlak. Alleen Vera haakt af. Onderweg broodje opgegeten, Willem gefotografeerd met stenen man en een poosje bij het machinaal zagen van bomen gekeken. In een mum van tijd ligt de boom keurig in lange planken. De zaagbladen werkten niet op windenergie. Bij een woonhuis een miniatuurhuisje met een waterrad en een leuke molen ca 1,25 mt, die pittig draaide op heel weinig wind. Op de weide poseerde net tussen de bomen een prachtig hert met groot gewei. Dan zien we ook nog een paar mooie geprepareerde bergschoenen met mooie bloeiende planten. Als we in Oberwolfach aankomen gaan we door naar de bakker en trakteren onszelf op koffie met taart. Erg lekker. Even napraten op het grote balcon en gaan dan douchen en eten. De 5jarige zoon hielp zijn moeder weer met serveren. Wat een parmantig kereltje. Nog een spelletje skipbo met Vera en Anneke Strijland en dan naar boven.
Jahoor weer om 7.30 uur opstaan, ontbijt en verzamelen om 9.15 uur voor de bus van 9.30 uur richting Wolfach. Alles verliep prima. Bewolkt maar de weersvoorspelling waren goed. In Wolfach liepen we langs het themapark van de Bergbau in Kinzigtal. Bloeitijd 1800, zilver gewonnen uit zilvererts. Ook koper en mineralen. Een treintje, een emmer een stut en een kiepkar etc. Gewoon in een openbaar parkje. Dan gaan we de berg op. Weer aardig steil en genieten van het panorama. Maar als je omhoog gaat moet je ook naar beneden. Een steil pad met stenen treden. Met hulp komen we allemaal weer heel beneden. Verder wandelend zien we een vreemde eend langs de oever scharrelen. Lopen langs een metaalbewerkings bedrijf waar prachtige hekken en andere smeedijzeren voorwerpen staan. Ook zien we een stenen arend. Mooi exemplaar. Ook staat er een man in de Kinzig te vissen. Dan is er koffie/thee met een paar spatten regen. Hier splitst de groep. Gerrit / Tini, Corrie v. R. en Anneke Strijland gaan naar de bushalte en de rest gaan voor een 2de klim omhoog. Lopen langs de ruïne van Burggraben en genieten op een bankje van een broodje en het prachtige uitzicht in het zonnetje. Passeren nog een mooie plaat met ambachten en klederdracht. Bij Onder de Linde ga ik aan de chocomelk met suikerloze slagroom. Binnen staat een minimotor van staaldraad en 3 exemplaren van glas. We besluiten niet met de bus te gaan maar toch de laatste 5 km te gaan lopen. Tenslotte is het prachtig weer en het laatste stuk is vlak. Alleen Vera haakt af. Onderweg broodje opgegeten, Willem gefotografeerd met stenen man en een poosje bij het machinaal zagen van bomen gekeken. In een mum van tijd ligt de boom keurig in lange planken. De zaagbladen werkten niet op windenergie. Bij een woonhuis een miniatuurhuisje met een waterrad en een leuke molen ca 1,25 mt, die pittig draaide op heel weinig wind. Op de weide poseerde net tussen de bomen een prachtig hert met groot gewei. Dan zien we ook nog een paar mooie geprepareerde bergschoenen met mooie bloeiende planten. Als we in Oberwolfach aankomen gaan we door naar de bakker en trakteren onszelf op koffie met taart. Erg lekker. Even napraten op het grote balcon en gaan dan douchen en eten. De 5jarige zoon hielp zijn moeder weer met serveren. Wat een parmantig kereltje. Nog een spelletje skipbo met Vera en Anneke Strijland en dan naar boven.
En wat is daar veel moois te zien.
Groet, Truus.