Marroko

Donderdagavond 31 oktober 2019

Heerlijk geslapen en we zijn op tijd beneden in de hal. Dan komt de reisleider en zegt dat het nog een half uurtje duurt eer de bus komt wegens lekke band. Dus begin ik vast aan mijn verhaaltje. Vandaag gaan we naar Marakesch.  Een rit van ca 200 km over de Tizi-n-Tichka pas door het Hoge Atlasgebergte. De zon schijnt dus wat willen we nog meer. Als het goed  gaat  vertrekken we om 09.30 uur. Dat lukt en we beginnen aan deze mooie tocht. Al heel gauw een fotostop, niet zo spectaculair,  maar toch even gelijk de benen strekken. Dan zien we prachtige bergen met de kleuren rood/bruin, groen, zwart en heel licht beige. Tegen de rotswanden richels met iets groens. Blijken aangeplante cactussen te zijn. Ook zien we kleine akkertjes met heuvelrandjes die de indeling vormen. De aarde is voornamelijk rood/bruin. Er is  een groot verschil tussen links en rechts van  de bus.  Links meer steen, rechts meer groen. Er is veel aangeplant ter bestrijding van de erosie. We rijden via de Tizi-n-Tichka pas en komen op het hoogste punt col du Tichka 2260 meter. Natuurlijk even foto's maken om 12.25 uur. (De vermelde tijden zijn voor mij aanknopingspunten voor mijn fotoboek). Ze werken hier hard aan de wegen en we hebben een prima chauffeur. Geen klagen. Het boekje beschrijft deze streek alsvolgt; de route door het Asif-Iminidal voorbij rood-bruine lemen dorpen, gedomineerd door kasba's, schitterende kegel- en afvalbergen in groen, oker en bruin en op de rivierterrassen liggen groene akkers. Nou het klopt helemaal. Op het hoogste punt staat aardig veel wind, maar we hebben een jas of vestje bij de hand. De weg omlaag slingert over gele steile hellingen. 13.25 hebben we een lunch en Joke wilde bijna in een andere bus stappen. De chauffeur wees haar op de goede bus. Wij lachen, maar ook ik liep haar gewoon achterna. De bus was van dezelfde firma maar miste het bord KRAS. We vervolgen de route naar Marakesch.  Omlaag en omhoog, terrasbebouwing, cactussen weliswaar uitgebloeid maar met grote zaadbollen, paardenkoetsen, ezelkarren, fietsen, volgeladen brommers en auto's. Een vlakte met kassen (geen glas maar gazen doeken). Hoe meer we Marakesch naderen hoe drukker. 16.00 we stappen uit de bus en lopen naar de ingang van Jardin Majorelle. Een prachtige tuin van de schilder Jacques Majorelle, (1886-1962) na zijn dood gekocht door Yves  Saint Laurent en zijn partner Pierre Bergé. Prachtige tuin met de prachtige kleur blauw. Palmen,  cactussen, vijvers en natuurlijk een museum (geen tijd) ook een winkeltje van Yves echter niet voor onze portemonnee.  Yves  en Pierre liggen hier ook begraven. Als we op de  bus staan te wachten zien we een prachtige open auto: gauw op de foto gezet dus die zien jullie later. 17.00 uur weer in de bus en naar ons hotel. Afscheid nemen van Ibrahim. Jammer was een mooie marokaan  die uitstekend  reed. Even plat, water halen, dineren, even nakletsen, douchen en plat.