Marokko

Zaterdag 2 november 2019

Even over 09.00 uur sluit de buschauffeur de deur en rijden we weg. Zo'n 160 km naar Essaouira aan de westkust. Joke en ik zitten vandaag weer een keertje voorin, dus mooi uitzicht. Essaouira is gebouwd door gevangen, in opdracht van Sultan Ben Abdallah, naar ontwerp van de Fransman Théodore Cornut die zelf een van de gevangenen was. Hij had een goede opleiding en een rijke ervaring als architect.  In de herfst van 1765 (5 jaar na aanvang,) werd het "welgeplande" voltooid. De natuur is wisselend; rood/bruine vlaktes met hier en daar groen. We passeren een cementfabriek, die voor een enorme luchtvervuiling zorgt.  De natuur legt het loodje, de mensen verhuizen en het dorp staat leeg. Verderop zie je dat de natuur weer meer kans krijgt. We passeren de arabierenstad Chichaoua bekend van tapijt. 11.25 uur en we hebben net onze thee op en we rijden verder. Dan komen we door het dorp  Sidi Moktar. Hier rijden auto's rond (wrakken), die in Nederland echt op het  kerkhof thuishoren. Ze mogen hier rijden binnen een bepaalde straal en dienen voor de bevolking als taxi. Langs de weg staat arganbomen met geiten. Deze geiten klimmen van nature in bomen, maar hier heeft de bevolking er een toeristische attractie van gemaakt en de geiten getraind om een aantal uren in de bomen te staan. 12.30 uur komen we bij een vrouwencoöperatie waar de argannoten nog helemaal met de hand gekraakt, gemalen en verwerkt worden. En natuurlijk het bekende verkooppraatje. Dan is het volgens Soufiane nog een half uurtje naar Essaouira. Onderweg nog even een fotostop.  Hier kunnen we het vogeleiland fotograferen en met een dromedaris op de foto. Dromedarissen zie ik even later ook  langs de weg, knabbelend aan de struiken. Lunchen om 13.30 uur langs de boulevard.  Smaakt goed, een soort marokkaanse loempia met vis. Als we klaar zijn is het snel afrekenen en wegwezen. Het is toch een apart volk. Nog even een rondje havenstadje. Een joden-,  moslimbegraafplaats en veel ezelkoetsjes. 15.00 uur zijn we bij het hotel. Een goede  kamer en even beentjes omhoog. Straks wandelen we naar de medina en zorgen zelf voor ons diner. Om 17.00 uur gaan we op stap. Als we buitenkomen moeten we ons even  oriënteren. Gelukkig  komen Gerard en Pauline eraan en die geven de juiste richting aan. Meteen op de boulevard een duister figuur die ons volgde. Maar opgelost door even de bloemen te fotograferen. Er zijn kitesurfers, er lopen dromedarissen,  paarden en ja hoor ook mensen op het strand. Hier kun je best een vestje gebruiken want de wind is niet zo warm. We komen Hanneke en Ron tegen en maken een praatje. Ook ontdekken we kleine supermarktjes in een zijstraatje. Dat moeten we onthouden. Bij een restaurantje zitten Thewis/Ninke en Annemie/Mar. Ze serveren een wijntje en daar hebben we wel zin in. Ook komt Fatma langs en het is wisseling van de wacht.  We zien zonsondergang en gaan dan met Fatma terug naar het hotel. Maar eerst even langs de super. Brood, kaas, yoghert en water. Om 19.45 uur terug en zo meteen weer picknicken.  Dan douchen en nog even mijn boek.